வேலிக்கம்புகளுக்குள்

ஆட்டு மந்தைகள்

அருகம் புல்லைக் கடிப்பதும்

இளிசறி இலைகளை ருசித்தபடியும்

சும்மா படுத்திருக்கின் றன

இயல்பை நேர்த்தி செய்தவாறு

 

அவற்றிற்கிருக்குமா

சுட்டு வலிக்கின் ற ரகசிய ஞாபகங் கள்

இல் லாத ஒன் றுக்கான ஏக்கம்

நாளாந்தம் எண் ணங் கள் வைத்து

நினைவும் மறதியும் ஆடுகிற சூதாட்டம்

 

கைதவறிச் சிதறிப்போகிற தேநீ ர்க்குவளை

தலைக்குமேல் மிதந்து திரிகிற பூச்சிறகு

அல் லது வெறும் அசைவற்ற ஒரு வெளி

எவ் விதமாகவும்

நான் தோன் றியிருக்கக் கூடும்

உனக்கெதிரில்

 

எவ்வேளையும் பிசகாமல்

நீ இருக்கிறாய் என் முன்

எப்போதும் இல் லாத ஒன்றென